Ik heb hier echt geen zin in maar ik heb ja gezegd.
Echt dat zei ze. Na het overleg met haar manager.
Eerder in dit drama:
Karlijn wordt met een opdracht opgezadeld. Niemand kwam er eerder aan toe. Lees: niemand had er trek in. Het is saai, onduidelijk en gaat veel tijd kosten terwijl het niet veel oplevert.
Ze komt eronder uit. Ze zegt geen NEE maar zegt dat ze het druk heeft en het niet direct haar expertise is. Haar eigen project loopt tegen een deadline. Dat moet eerst. Gelukkig blijft het daarna stil.
Karlijn loopt vast in werk en meldt zich uiteindelijk ziek.
Het moment komt dat zij rustig aan gaat re-integreren.
Als een boemerang komt deze opdracht weer haar kant op.
Mooie binnenkomer vindt haar manager. Niet echt druk erop maar het moet nu wel een keer worden geschreven. Nu kan Karlijn zich hier rustig over buigen en met iets goeds komen .Geen strakke deadline maar wel belangrijk dat het afkomt.
Het is nog steeds haar expertise niet, nog steeds saai.
Ik heb hier echt geen zin in zegt ze tegen mij maar ik heb JA gezegd.
Nu loopt ze vast in weerstand en zelfafwijzing. Weerstand tegen de klus. Het voelt loodzwaar en de lol van weer opbouwen is weg. Ze is weer een energie vergiet.
Zelfafwijzing omdat ze blijkbaar nog steeds geen NEE kan zeggen. 1 letter meer dan JA.
Karlijn is voor langere tijd uitgevallen. Overbelasting. Jeetje hoe kan dat nou???
Nu vindt de bedrijfsarts het weer tijd om op te bouwen. Daar heeft ze ook ja tegen gezegd. Want ze zegt nooit nee…
Want weet je, het lijkt ook allemaal zo redelijk wat ze zeggen.
Wat heeft de tijd thuis nou echt opgeleverd? Een fijn schuiladres. Even niets hoeven en moeten. Maar Karlijn is nog steeds de ja knikker terwijl alles in haar NEE schreeuwt.
Wegduiken, uitpuffen, tot rust komen, eindelijk een boek lezen, als je dat dan nog kunt, lekker wandelen als het stil is in het bos, Voor je uit staren, je eigen tijd indelen, niet aan je werk denken. Even helemaal niets.
Pittig prettig en waarschijnlijk ook erg nodig. Soms kan er ook niets meer bij.
Maar dan terug met precies dezelfde valkuilen en patronen. Dat is vragen om dezelfde problemen maar met nog minder draagkracht.
Gelukkig was ze al met mij in gesprek en hebben we deze situatie gebruikt om diep te duiken in dit irritante, beetje bizarre maar oh zo verklaarbare patroon.
Deze dame heeft nu regie genomen over haar re-integratie. Dat is in haar herstel van toegevoegde waarde en geeft haar echt voldoening en vertrouwen.
Coaching en re-integratie gaan goed samen. Kunnen vaak niet zonder elkaar. Timing is belangrijk. Dat kan ik met je inschatten.
Je bent ook eerder welkom. Als je dit patroon herkent en er nog je hoofd mee boven water houdt maar toch wel hard moet trappelen op je werk.
Ik wens je een fijne dag zonder werksores.
Fabiola
0622266757
contact@anderburovoorcoaching.nl
